ASTM D4355-2014 Standardowa metoda badania starzenia geowłókniny

W przypadku obecnie sztucznie połączonych polimerów wielkocząsteczkowych promieniowanie słoneczne jest głównym czynnikiem sprzyjającym degradacji i starzeniu się polimerów.Promieniowanie ultrafioletowe w świetle słonecznym jest niewątpliwie naturalnym wrogiem geowłóknin.Pod wpływem promieniowania UV wysokocząsteczkowe polimery wytwarzają światło.Dezintegracja oksydacyjna ma oczywisty wpływ na dezintegrację polimerów wielkocząsteczkowych.

Intensywność promieniowania ultrafioletowego zmienia się wraz z natężeniem promieniowania słonecznego, a szybkość starzenia geotekstyliów zmienia się wraz z natężeniem promieniowania ultrafioletowego;Na czynniki starzenia geowłóknin wpływ będą miały również inne czynniki, takie jak rodzaj geowłókniny, struktura, odcień koloru, temperatura, wilgotność, domieszka itp. Ściśle ze sobą powiązane.

ASTM D4355-2014 przeszedł standardową metodę badania starzenia geowłóknin pod wpływem światła, wilgoci i ciepła przy użyciu sprzętu do testowania łuku ksenonowego.

1. Zakres stosowania
Standardowa metoda badania starzenia geowłókniny wystawionej na działanie światła, wilgoci i ciepła wyposażenie lamp ksenonowych.
Niniejsza metoda badawcza określa określenie degradacji wytrzymałości na rozciąganie geowłóknin wystawionych na działanie promieniowania ksenonowego lampy łukowej, wilgoci i ciepła.

2. Sprzęt i materiały
Wyposażenie lamp ksenonowych: filtr światła dziennego spełnia wymagania G151 i G155.Próbkę można poddać cyklowi światła i zraszaniu wodą z kontrolą światła i wilgotności.

3. metoda testu
Pięć próbek geowłókniny dla kierunku maszynowego i kierunku poprzecznego do maszynowego zostało wystawionych na działanie każdego z następujących czasów w urządzeniu z łukiem ksenonowym: 0h, 150h, 300h i 500h.
Cykl ekspozycji 120 min:
Krok 1, światło przez 90 minut, temperatura tablicy nieizolacyjnej (BP) 65 ± 3 ℃, wilgotność względna 50 ± 10%;
Krok 2, światło przez 30 minut + zraszanie wodą.

Po każdym cyklu ekspozycji próbka jest poddawana próbie rozciągania paska testowego na przecięcie lub rozciąganie.Porównaj średnią wytrzymałość na zerwanie w każdym kierunku ze średnią wytrzymałością na zerwanie w każdym kierunku próbki odniesienia.Wykreślić procent zachowanej wytrzymałości próbki w funkcji czasu ekspozycji, aby otrzymać krzywą zmiany wytrzymałości na rozciąganie próbki z każdego kierunku.