Test środowiskowy paneli fotowoltaicznych metodą natryskiwania solą

Moduły fotowoltaiczne (PV) to sprzęt elektryczny używany do ciągłej ekspozycji na zewnątrz podczas ich cyklu życia.W niektórych szczególnych warunkach geograficznych, takich jak: tereny solno-alkaliczne, obszary przybrzeżne i inne miejsca, silnie korozyjna wilgotna atmosfera może ostatecznie doprowadzić do powstania niektórych elementów modułów fotowoltaicznych (korozja części metalowych, pogorszenie parametrów pracy niektórych materiałów niemetalowych.

Takich jak powłoki ochronne i płyta montażowa) poprzez długotrwałe wchłanianie do atmosfery drobnych kropelek zawierających sól, które powodują obrażenia seksualne, co z kolei wpływa na jej wydajność pracy.Korozja w mgle solnej jest najpowszechniejszą i najbardziej destrukcyjną korozją atmosferyczną.

Dlatego panele fotowoltaiczne muszą być testowane pod kątem wydajności, starzenia, pękania, trwałości i innych właściwości, zanim zostaną wprowadzone na rynek

[Urządzenie testowe]
Urządzenie do badania mgły solnej powinno składać się z komory o wymiarach wewnętrznych 48 cali na 30 cali na 36 cali (1,22 m na 0,76 m na 0,91 m) lub większej, jeżeli jest to wymagane;
Zbiornik na roztwór soli;dostawę klimatyzowanego sprężonego powietrza;
Jedna wieża dyspersyjna zbudowana zgodnie z oznaczeniem ASTM B117-97, do wytwarzania mgły solnej;
Podpory do próbek;
Miejsce na komorę grzewczą;
I niezbędne środki kontroli.

[Procedura testowa]
 

A) Roztwór soli powinien składać się z 5% wagowych soli kuchennej (chlorku sodu) w wodzie destylowanej.Wartość pH zebranego roztworu powinna wynosić między 6,5 a 7,2, a ciężar właściwy między 1,026 a 1,040 w temperaturze 95 ° F (35 ° C).Temperatura komory powinna być utrzymywana w zakresie od 92 ° F do 97 ° F (35 ° C-36 ° C) przez cały czas trwania testu.
 

B) Próbkę do badań należy oprzeć na stojakach z tworzywa sztucznego pod kątem 15 stopni od pionu.
 

C) Krople roztworu, które gromadzą się na suficie lub pokrywie komory, nie mogą kapać na próbkę.Kropli roztworu, które spadają z próbki, nie należy zawracać do obiegu, ale należy je usunąć przez odpływ znajdujący się na dnie aparatu.
 

D) Do porównania należy użyć próbek referencyjnych, o wymiarach 4 na 12 cali (102 mm na 305 mm), dostępnej w handlu z blachy stalowej ocynkowanej.Wybrane próbki mają reprezentować minimalną dopuszczalną ilość powłoki cynkowej zgodnie z wymaganiami dla oznaczenia powłoki G90 lub G60 (w zależności od zastosowania, patrz dostępność części nieizolowanych, rozdział 15), jak określono zgodnie ze standardową metodą badania ciężaru powłoki na cynku powlekane wyroby żelazne lub stalowe, ASTM A90-81 (1991) takie powłoki cynkowe są uważane za zapewniające akceptowalną ochronę przed korozją.
 

E) Ocynkowaną próbkę referencyjną należy oczyścić wodą z mydłem, spłukać alkoholem etylowym i eterem etylowym, wysuszyć ostrzem, a krawędzie cięcia zabezpieczyć farbą, woskiem lub innym skutecznym środkiem przed umieszczeniem w komorze solnej.
 

F) Zarówno próbkę referencyjną, jak i badane próbki należy wyrysować jednym rowkiem o długości około 6 cali (152 m), aby odsłonić znajdującą się pod spodem stal.
 

G) Badanie należy kontynuować do momentu zniszczenia powłoki na próbce testowej lub próbkach odniesienia i uformowania się produktów korozji na podłożu stalowym.